Carstens Tönnieshof / Carstens Tönnieshof.
Op 30 april 1878 kocht Christian Hinrich Carstens de groothandel Carstens & Stahl. In 1892 verwierf Christian Carstens (†1929) samen met zijn broer Ernst Carstens (†1925) een keramiekbedrijf in Rheinsberg (Brandenburg). Lange tijd bestond het bedrijf uit vele vestigingen, maar door de Tweede Wereldoorlog viel het bedrijf uit elkaar. Nadat ze hun keramiek- en porseleinfabrieken op Oost-Duits grondgebied (Carstens Uffrecht) in 1945 kwijt waren geraakt (onteigening en omzetting in een staatsbedrijf), richtten Ernst Carstens (zoon van de voormalige Christian) samen met zijn zoon Christian de firma Carstens Tönnieshof op. Carstens Uffrecht werd in 1945 de Oost-Duitse vazenmaker VEB Haldensleben. De West-Duitse firma Carstens was in Fredelsloh (Niedersachsen) gevestigd en startte de productie in het voorjaar van 1947. Carstens vervaardigde niet alleen vazen, maar ook lampvoeten, kaarsenstandaards, wandreliëfs en klokbehuizingen.
On April 30th 1878 Christian Hinrich Carstens bought the Carstens & Stahl wholesale trade. In 1892 Christian Carstens (†1929) acquired a ceramics business in Rheinsberg (Brandenburg) together with his brother Ernst Carstens (†1925). For a long time the business consisted of many branches, but due to WW II the business ceased to exist. After they had lost their ceramics and China factories on East German soil (Carstens Uffrecht) in 1945 (due to expropriation and conversion into state owned company), Ernst Carstens (son of the former Christian) together with his son Christian, founded the Carstens Tönnieshof concern. Carstens Uffrecht turned into the East German vase manufacturer VEB Haldensleben in 1945. The West German Carstens concern had been situated at Fredelsloh (Niedersachsen) and started production in spring 1947. Carstens did not only manufacture vases, but also lamp bases, candlesticks, wall reliefs, and clock casings.
De meeste vormen en decoratieve ontwerpen kwamen van de hand van Trude Carstens, de vrouw van oprichter Ernst Carstens. Zij was artistiek directeur tot haar dood in 1965. Haar opvolger was Rudolf Christmann, die gewerkt had bij Dümler & Breiden en bij het bedrijf kwam in 1966 en het weer verliet in 1968.
Van elk ontwerp maakte Carstens slechts een beperkt aantal exemplaren, veel minder dan bijvoorbeeld Scheurich deed. In de jaren zeventig waren er filialen in Brazilië, Argentinië, Chili, Australië en Oostenrijk. In 1977 sloot het bedrijf in Fredelsloh. In 1984 maakten financiële problemen een eind aan Carstens Tönnieshof. In 1990 werd Duitsland herenigd en daardoor kwam de voormalig Oost-Duitse VEB Steingutfabrik weer in handen van de familie. De naam werd gewijzigd in Carstens Keramik Rheinsberg. In 2005 nam Carstens de merknaam Silberdistel over. Carstens Keramik Rheinsberg is nu gevestigd aan de Rhinstrasse 1, 16831 Rheinsberg.
Most shapes and decorative designs originated from Trude Carstens, founder Ernst Carstens’ wife. She was artistic director until her death in 1965. Rudolf Christmann succeeded her. He was the one who had been employed at Dümler & Breiden and who joined the concern in 1966 to leave it in 1968.
Carstens only produced copies in limited amounts of each design, a lot less than e.g. Scheurich did. In the 70s there were branches in Brazil, Argentina, Chili, Australia, and Austria. The concern at Fredelsloh closed its doors in 1977. Financial problems put an end to Carstens Tönnieshof in 1984. Germany was reunited in 1990 and so it was that the former East German VEB Steingutfabrik got into the possession of the family. The name was changed into Carstens Keramik Rheinsberg. In 2005 Carstens adopted the name Silberdistel. Now Carstens Keramik Rheinsberg is established at Rhinstrasse 1, 16831 Rheinsberg.
Carstens maakte vazen met roodbruine klei. Carstens signeerde haar producten duidelijk met twee ingebakken huisjes met een T en een C eronder, gevolgd door een modelnummer en dan een getal dat de hoogte in cm. aangeeft en de woorden 'W.-GERMANY' . Op de bodem staat soms een driecijferig modelnummer gevolgd door een enkel nummer waarbij 1 staat voor het kleinste model en 6 voor het grootste exemplaar. Carstens gebruikte goudkleurige stickers met daarop 'TÖNNIESHOF Carstens W-GERMANY'.
Site: http://www.keramik-rheinsberg.de/ (met bedrijfsgeschiedenis en film).
Carstens manufactured vases from red brown clay. Carstens clearly signed its products with two ingrained small houses with the letters T and C underneath, followed by a shape number plus a figure indicating the height in centimetres and the words ‘W.-Germany’. Sometimes we find a shape number of three digits, followed by a single digit: 1 standing for the smallest shape and 6 for the largest shape. Carstens used gold-coloured stickers with the text: ‘TÖNNIESHOF Carstens W-GERMANY’.
Website: http://www.keramik-rheinsberg.de/ (containing history of the concern and a movie).
Wilt u foto's zien van Carstens vazen die gemaakt zijn in Oostenrijk klik dan op onderstaande link.
If you would like to see photographs of Carstens vases made in Austria, please click on the link below.
On April 30th 1878 Christian Hinrich Carstens bought the Carstens & Stahl wholesale trade. In 1892 Christian Carstens (†1929) acquired a ceramics business in Rheinsberg (Brandenburg) together with his brother Ernst Carstens (†1925). For a long time the business consisted of many branches, but due to WW II the business ceased to exist. After they had lost their ceramics and China factories on East German soil (Carstens Uffrecht) in 1945 (due to expropriation and conversion into state owned company), Ernst Carstens (son of the former Christian) together with his son Christian, founded the Carstens Tönnieshof concern. Carstens Uffrecht turned into the East German vase manufacturer VEB Haldensleben in 1945. The West German Carstens concern had been situated at Fredelsloh (Niedersachsen) and started production in spring 1947. Carstens did not only manufacture vases, but also lamp bases, candlesticks, wall reliefs, and clock casings.
De meeste vormen en decoratieve ontwerpen kwamen van de hand van Trude Carstens, de vrouw van oprichter Ernst Carstens. Zij was artistiek directeur tot haar dood in 1965. Haar opvolger was Rudolf Christmann, die gewerkt had bij Dümler & Breiden en bij het bedrijf kwam in 1966 en het weer verliet in 1968.
Van elk ontwerp maakte Carstens slechts een beperkt aantal exemplaren, veel minder dan bijvoorbeeld Scheurich deed. In de jaren zeventig waren er filialen in Brazilië, Argentinië, Chili, Australië en Oostenrijk. In 1977 sloot het bedrijf in Fredelsloh. In 1984 maakten financiële problemen een eind aan Carstens Tönnieshof. In 1990 werd Duitsland herenigd en daardoor kwam de voormalig Oost-Duitse VEB Steingutfabrik weer in handen van de familie. De naam werd gewijzigd in Carstens Keramik Rheinsberg. In 2005 nam Carstens de merknaam Silberdistel over. Carstens Keramik Rheinsberg is nu gevestigd aan de Rhinstrasse 1, 16831 Rheinsberg.
Most shapes and decorative designs originated from Trude Carstens, founder Ernst Carstens’ wife. She was artistic director until her death in 1965. Rudolf Christmann succeeded her. He was the one who had been employed at Dümler & Breiden and who joined the concern in 1966 to leave it in 1968.
Carstens only produced copies in limited amounts of each design, a lot less than e.g. Scheurich did. In the 70s there were branches in Brazil, Argentina, Chili, Australia, and Austria. The concern at Fredelsloh closed its doors in 1977. Financial problems put an end to Carstens Tönnieshof in 1984. Germany was reunited in 1990 and so it was that the former East German VEB Steingutfabrik got into the possession of the family. The name was changed into Carstens Keramik Rheinsberg. In 2005 Carstens adopted the name Silberdistel. Now Carstens Keramik Rheinsberg is established at Rhinstrasse 1, 16831 Rheinsberg.
Carstens maakte vazen met roodbruine klei. Carstens signeerde haar producten duidelijk met twee ingebakken huisjes met een T en een C eronder, gevolgd door een modelnummer en dan een getal dat de hoogte in cm. aangeeft en de woorden 'W.-GERMANY' . Op de bodem staat soms een driecijferig modelnummer gevolgd door een enkel nummer waarbij 1 staat voor het kleinste model en 6 voor het grootste exemplaar. Carstens gebruikte goudkleurige stickers met daarop 'TÖNNIESHOF Carstens W-GERMANY'.
Site: http://www.keramik-rheinsberg.de/ (met bedrijfsgeschiedenis en film).
Carstens manufactured vases from red brown clay. Carstens clearly signed its products with two ingrained small houses with the letters T and C underneath, followed by a shape number plus a figure indicating the height in centimetres and the words ‘W.-Germany’. Sometimes we find a shape number of three digits, followed by a single digit: 1 standing for the smallest shape and 6 for the largest shape. Carstens used gold-coloured stickers with the text: ‘TÖNNIESHOF Carstens W-GERMANY’.
Website: http://www.keramik-rheinsberg.de/ (containing history of the concern and a movie).
Wilt u foto's zien van Carstens vazen die gemaakt zijn in Oostenrijk klik dan op onderstaande link.
If you would like to see photographs of Carstens vases made in Austria, please click on the link below.
De oude fabriek van Carstens in 2022/ The old Carstens factory in 2022.
Foto's van Stefanie Oelerich, december 2022. "On my way from south to north germany I stopped in Tönnieshof".
Folie label van Carstens. Foil label from Carstens. |
Het logo met NB en een trechter verwijst naar de ‘Nürnberger Bund’. Dit was een inkooporganisatie die als vignet de zogenaamde Nürnberger trechter had. Het is niet bekend of keramiek exclusief voor de Nürnberger Bund werd vervaardigd.
The logo with the letters NB and a funnel refers to the ‘Nürnberger Bund’. This was a joint buying organisation having the so-called Nürnberger funnel as a seal. We do not know whether ceramics were manufactured for the Nürnberger Bund exclusively. |
De kwaliteit van de vazen was hoog met een grote variëteit aan typische 60- en 70-er jaren vormen en glazuren. Het bedrijf was succesvol en bood in 1953 werk aan 400 mensen. Vazen van Carstens, behalve de grote exemplaren, komt men vandaag de dag vrij vaak tegen.
The quality of the vases was high. They varied greatly with typical 60- and 70-ish shapes and glazes. The concern was successful and employed 400 people in 1953. Carstens vases can frequently be seen nowadays, with the exception of the large copies.
Vaas met vorm nr. 7194-25(boven), vorm nr. 7192-20(midden) en vorm nr. 7192-15(onder).
Vase with form nr. 7194-25(above), form nr. 7192-20(middle) and form nr. 7192-15(below).
Vaas met vorm nr. 7194-25 / vase with form nr. 7194-25.
Vaas met vorm nr. 1507-27 / vase with form nr. 1507-27.
Vaas met vorm nr. 6015-15 / vase with form nr. 6015-15.
Vaas met vorm nr. 7302-25 / vase with form nr. 7302-25.
Vaas met vorm nr. 7304-20 / vase with form nr. 7304-20.
Bovenste foto's: vaasje met onbekend vorm nr. Hoogte:17cm. / Top pictures: vase with unknown formnr. Height: 17cm.
Onderste foto's: vaasje met vorm nr. 464. Hoogte: 20cm. / Pictures below: vase with form nr. 464. Height: 20cm.
Bovenste foto's: vaasje met onbekend vorm nr. Hoogte:17cm. / Top pictures: vase with unknown formnr. Height: 17cm.
Onderste foto's: vaasje met vorm nr. 464. Hoogte: 20cm. / Pictures below: vase with form nr. 464. Height: 20cm.
Vaas met vorm nr. 7442-25 / vase with form nr. 7442-25.
Vaas met vorm nr. 7444-25 / vase with form nr. 7444-25.
Vaas met vorm nr. M.12/24 / vase with form nr. M.12/24.
Op de foto rechts onder, een pagina uit een catalogus van maart 1968: decor 'Manila'.
The picture on the right below shows a page from an old catalogue from march 1968: decor 'Manila'.
The picture on the right below shows a page from an old catalogue from march 1968: decor 'Manila'.
Vaas met vorm nr. 5009-20 / vase with form nr. 5009-20.
Vaas met vorm nr. 7808-13 (met oor) en met vorm nr. 7803-25 / vase with form nr. 7808-13 (with the handle)
and with form nr. 7803-25.
Schaal zonder vorm nr. Decor: 'Utrecht' / Bowl without form nr. Decor: 'Utrecht'.
Twee vazen met vormnr. 6013-30 / two vases with form nr. 6013-30.
Vaas met vorm nr. 7497-25 / vase with form nr. 7497-25. Decor: 'Jura'.
Schaal met vorm nr. 1012/28 / dish with form nr. 1012/28.
"Slakkenschaal", vorm 1012/28 gedocumenteerd in catalogus 1958, ontwerp Trude Carstens ca.1954 / 55 (vlgs. Könecke, 1999)
Met dank aan Volker Hornbostel.
"Snail bowl", form 1012/28 documented in catalog 1958, design Trude Carstens ca.1954/55 (acc. to Könecke, 1999)
Thanks to Volker Hornbostel.
Met dank aan Volker Hornbostel.
"Snail bowl", form 1012/28 documented in catalog 1958, design Trude Carstens ca.1954/55 (acc. to Könecke, 1999)
Thanks to Volker Hornbostel.
Vaas zonder vorm nr. en zonder bodemrand / vase without form nr. and without bottom rim.
Vaas met vorm nr. 627-29 / vase with form nr. 627-29.
Twee vazen met vorm nr. 7316-25 / two vases with form nr. 7316-25.
Vaas met vorm nr. 112 / Vase with form nr. 112.Atelier serie 1, gemaakt in 1962/1964 / Atelier serie 1, produced in 1962/1964.
Klik hier om te bewerken. Hoogte: 46cm.
|
|
Vaas met vorm nr. 103 / Vase with form nr. 103.
Vazen uit de 'Atelier' serie zonder vorm nr. Ontwerp: Gerda Heuckeroth.
'Atelier'- serie vases without form nr. Design by Gerda Heuckeroth.
De 'Atelier' serie was een aparte lijn binnen het assortiment van Carstens en werd geproduceerd in de periode van 1962 t/m 1964. Het ontwerp was van Gerda Heuckeroth.
The ‘Atelier’ series formed a separate line within the range of production at Carstens that were manufactured in the years 1962 up to and including 1964. Gerda Heuckeroth was the designer.
The ‘Atelier’ series formed a separate line within the range of production at Carstens that were manufactured in the years 1962 up to and including 1964. Gerda Heuckeroth was the designer.
Vaas met vorm nr. 1522-14 (boven) en vorm nr. 1219-30.
Vase with form nr. 1522-14 (above) and form nr. 1219-30.
Vazen met vorm nr. 1522-14 / vases with form nr. 1522-14.
Serie vazen / serie of vases.
Vaas met vorm nr. 7105-10 / vase with form nr. 7105-10.
Vaas met vorm nr. 7350-25 / vase with form nr. 7350-25.
Vaas met vorm nr. 7347-30 / vase with form nr. 7347-30.
Vaas met vorm nr. 7787-15. Ontwerp: Rudolf Christmann. Periode: eind jaren-60.
Vase with form nr. 7787-15. Design by Rudolf Christmann. Production: end 1960-ies.
Serie vazen / serie of vases.
Serie vazen met vorm nr. 1218 / serie of vases with form nr. 1218.
Twee vazen met vorm nr. 1507 / two vases with form nr. 1507.
Serie vazen met decor 'Ankara' / serie of vases with decor 'Ankara'.
Een mooi voorbeeld van een techniek waarbij textuur en patroon gevormd worden doordat
glazuur wegtrekt van de plekken waar 'was' is opgebracht.
Te zien is dat zwart glazuur is opgebracht op een blauwe ondergrond.
A fine example of a technique in which texture and pattern are shaped due to glaze subsiding from the spots on which wax has been applied.
Visible here : Black glaze has been applied on a blue surface.
glazuur wegtrekt van de plekken waar 'was' is opgebracht.
Te zien is dat zwart glazuur is opgebracht op een blauwe ondergrond.
A fine example of a technique in which texture and pattern are shaped due to glaze subsiding from the spots on which wax has been applied.
Visible here : Black glaze has been applied on a blue surface.
Een advertentie van Carstens Tönnieshof waarin het Ankara decor wordt gepresenteerd.
A Carstens Tönnieshof commercial, introducing the Ankara decor.
Foto met dank aan Günther Heinrich Wulf MA
Picture thanks to Günther Heinrich Wulf MA
An early and not overly precise researcher declared all of the design variants to be Ankara, but he had no documentation that ever showed up.
On the other hand, the Carstens company would be the only one who had a say in what should or shouldn't be called Ankara. Although the family might have an opinion, even the designer doesn't make that decision.
So we have a specific geometric design made with a specific technique that has a black, rubber-looking glaze "over" a background color. The original version had a teal background.
As far as I know, Carstens never altered design names based on color, so whether the background is teal, red, or white probably still leaves it as Ankara.
However, when the geometric pattern changes, we have no information on what the company called it even in the original black over teal variant. The company might or might not have considered it part of the Ankara line. Without knowing, it's misleading to call those variations Ankara.
Text by Forrest Poston.
Serie vazen met een variatie op het 'Ankara' decor.
Serie of vases with an 'Ankara'- decor lookalike.
Vaas met vorm nr. 1522-14 / vase with form nr. 1522-14.
De zelfde techniek met zwart op een rode ondergrond.
The same technique with black on a red surface.
Vaas met vorm nr. 1522-14 / vase with form nr. 1522-14.
Vaas met vorm nr. 5046-20 / vase with form nr. 5046-20.
|
Vaas, 21cm hoog met gladde lila ondergrond en donkerblauwe overglazuur met korrelstructuur.
Ontwerp: Heinz Siery. Vase, 21 centimetres high with smooth lilac surface and dark blue grained overglaze. Design: Heinz Siery. Klik hier om te bewerken.
|
|
Wat de camera-instellingen kunnen doen met kleur / how camera-settings can alter colour.
Twee vazen met een bijzondere afwerking:
Two vases with a special finish:
Vaas met vorm nr. 6005-20 / vase with form nr. 6005-20.
Vaas met vorm nr. 6001-25 / vase with form nr. 6001-25.
Vaas met vormnr. 7326-25 / vase with form nr. 7326-25.
Vaas met vorm nr. 152-25. Serie 'Altamira', gemaakt in 1968.
Vase with form nr. 152-25. Serie 'Altamira', produced in 1968.
Vazen met vorm nr. 1246-23(boven) en vorm nr. 1243-17(onder).
Vases with form nr. 1246-23(above) and form nr. 1243-17(below).
Enkele glazuren / some glazes.
Vaas met vorm nr. 202-25. Een Carstens vaas die gemaakt is in Oostenrijk.
Vase with form nr. 202-25. A Carstens vase that was made in Austria.
Vaas met vorm nr. 1512-14. Een Carstens vaas die gemaakt is in Oostenrijk.
Vase with form nr. 1512-14. A Carstens vase that was made in Austria.
Vaas met vorm nr. 0946-28 / vase with form nr. 0946-28.
Vazen met vorm nr. 1245-17 en -25 / vases with form nr. 1245-17 and -25.
Grote vloervazen van Carstens / large floorvases of Carstens.
Labels van Carstens / labels of Carstens
linker foto: goudfolie label dat in de jaren-50 en -60 werd gebruikt
middelste foto: goudfolie label dat in de jaren-60 t/m -80 werd gebruikt
rechter foto: papieren label dat ook in de jaren-60 t/m -80 werd gebruikt
picture left: goldfoil label that was used during 1950-ies and 1960-ies
picture middle: goldfoil label that was used during 1960-ies until 1980-ies.
picture right: paper label that was also used during 1960-ies until 1980-ies.
|
|
|
linker foto: folie label uit de jaren-40 tot -50
middelste foto: Carstens 'wereld series'
rechter foto: Carstens 'Europa' label
|
|
label van de 'Atelier' serie
Vaas met vorm nr. 1237-18.
Twee vazen met vorm nr. 1505-23.
Serie vazen.
'Atelier'.
Carstens had ook een duurdere en exclusieve lijn die bekend stond onder de naam 'Luxus'. Dit werd aangegeven met een textiel label waaraan een kaartje hing. Een andere lijn met een exclusieve uitstraling was de 'Atelier' serie. Vazen uit deze serie zijn uit de periode 1962-1964 en zijn voornamelijk ontworpen door Gerda Heuckeroth. Zij heeft ook gewerkt bij Ceramano en Ruscha. Enkele ontwerpen uit de 'Luxus' serie zijn van de hand van Dieter Peter.
'Atelier'.
Carstens also provided in a more expensive and exclusive line under the name ‘Luxus’. This was indicated by a textile label to which a card was attached. Another line with an exclusive appeal was the ‘Atelier’ series. Vases from these series date from the years 1962-1964. They were mainly designed by Gerda Heuckeroth. She has also worked for Ceramano and Ruscha. Some designs from the ‘Luxus’ series were made by Dieter Peter.
Carstens had ook een duurdere en exclusieve lijn die bekend stond onder de naam 'Luxus'. Dit werd aangegeven met een textiel label waaraan een kaartje hing. Een andere lijn met een exclusieve uitstraling was de 'Atelier' serie. Vazen uit deze serie zijn uit de periode 1962-1964 en zijn voornamelijk ontworpen door Gerda Heuckeroth. Zij heeft ook gewerkt bij Ceramano en Ruscha. Enkele ontwerpen uit de 'Luxus' serie zijn van de hand van Dieter Peter.
'Atelier'.
Carstens also provided in a more expensive and exclusive line under the name ‘Luxus’. This was indicated by a textile label to which a card was attached. Another line with an exclusive appeal was the ‘Atelier’ series. Vases from these series date from the years 1962-1964. They were mainly designed by Gerda Heuckeroth. She has also worked for Ceramano and Ruscha. Some designs from the ‘Luxus’ series were made by Dieter Peter.
Onder: vaas met vorm nr. 7696-25 (Luxus serie). Ontwerp van Ina Eisenbeisser. Behoort tot de vormserie 'Arosa'. Voor het eerst gedocumenteerd in 1973.
Below: vase with form nr. 7696-25 (Luxus-series). Design by Ina Eisenbeisser. From the form series 'Arosa'. First documented in 1973.
Twee vazen met vorm nr. 488 (met hengsel) en vorm nr. 487.
Twee vazen met vorm nr. 6013-30. Two vases with form nr. 6013-30.
Vaas met vorm nr. 7066-15.
Vazen met vorm nr. 653-28.
Vazen met vormnr. 1215-25.
Vaasje met vormnr. 543-12. Gemaakt in begin jaren-60.
Serie vazen.
Vaas met vorm nr. E.4-15
Vaas met vorm nr. 7915-25.
Twee vazen met vorm nr. 7912-20.
Vaas met vorm nr. 1504-26.
Vaas met vorm nr. 638.
Vaasje met vorm nr. 628-10.
Een dorp bloeit weer op.
Na een meer dan honderd jaar durende periode van economische achteruitgang begint in Fredelsloh vanaf 1946 de periode van het “economische wonder". Dit werd mogelijk gemaakt door de komst van een onteigend en voor die tijd toonaangevend keramiekbedrijf in Duitsland. De regio had een nieuwe grote werkgever gekregen die de ontwikkelingen in de komende decennia zou bepalen: het bedrijf Carstens Tönnieshof.
De toegenomen vraag naar vaatwerk in de naoorlogse jaren en de commerciële vaardigheden van de eigenaren van het bedrijf hebben geleid tot een snelle uitbreiding van dit nieuw opgerichte keramiekbedrijf "Majolikafabrik Tönnieshof". Dit bedrijf behoorde al rond 1950 tot de vier grootste verwerkende
fabrieken van de fijn porselein- en aardewerkindustrie in Duitsland. Bovendien werd in Freden een dochteronderneming opgericht en werd in 1953 de vervaardigingslicentie voor de beeldjes van
‘Goldscheider-Wien” overgenomen". Er waren afspraken over advies en licentieverlening met bedrijven in Chili, Argentinië, Oostenrijk en Australië. Op ca. 15.000 m² fabrieksruimte werden dagelijks zo’n 10.000 afgewerkte producten vervaardigd.
Verkeerde inschattingen en algemene kostendruk leidde op 28 april 1977 tot een faillissement. Een doorstart met twee bedrijven mislukte. Vandaag de dag staat op de zelfde plek een klein bedrijf met tien medewerkers.
Het bedrijf dat dertig jaar lang het bestaan van deze regio heeft meebepaald is niet meer.
A village flourishes again.
After a period of economic deterioration of more than a hundred years we see the period of ‘economic wonder’. This was enabled by the start of an expropriated and for those days leading ceramics concern in Germany. The area had obtained a new large employer who would determine developments in the decades to come: the Carstens Tönnieshof concern.
The increased demand for crockery in the years after WW II and the commercial skills of the proprietors of the concernhave led to a fast expansion of this newly founded ceramics concern “Majolicafabrik Tönnieshof”. Already in about 1950 this concern belonged to the four largest processing plants of fine China and earthenware in Germany.
In addition to this a subsidiary company was established at Freden and in 1953 a manufacturing licence for the small statues of ‘Goldscheider-Wien’ was taken over. There were agreements about advice and licensing with businesses in Chili, Argentina, Austria and Australia. At a surface of 15.000 m2 factory space there was a daily production of some 10.000 manufactured copies.
Wrong estimates and general pressure of costs led to a bankruptcy on 28th April 1977. A re-launch with two concerns failed. Nowadays there is a small firm at the same location with ten employees.
The concern that played a part in determining the existence of this region for thirty years is no longer there.
Na een meer dan honderd jaar durende periode van economische achteruitgang begint in Fredelsloh vanaf 1946 de periode van het “economische wonder". Dit werd mogelijk gemaakt door de komst van een onteigend en voor die tijd toonaangevend keramiekbedrijf in Duitsland. De regio had een nieuwe grote werkgever gekregen die de ontwikkelingen in de komende decennia zou bepalen: het bedrijf Carstens Tönnieshof.
De toegenomen vraag naar vaatwerk in de naoorlogse jaren en de commerciële vaardigheden van de eigenaren van het bedrijf hebben geleid tot een snelle uitbreiding van dit nieuw opgerichte keramiekbedrijf "Majolikafabrik Tönnieshof". Dit bedrijf behoorde al rond 1950 tot de vier grootste verwerkende
fabrieken van de fijn porselein- en aardewerkindustrie in Duitsland. Bovendien werd in Freden een dochteronderneming opgericht en werd in 1953 de vervaardigingslicentie voor de beeldjes van
‘Goldscheider-Wien” overgenomen". Er waren afspraken over advies en licentieverlening met bedrijven in Chili, Argentinië, Oostenrijk en Australië. Op ca. 15.000 m² fabrieksruimte werden dagelijks zo’n 10.000 afgewerkte producten vervaardigd.
Verkeerde inschattingen en algemene kostendruk leidde op 28 april 1977 tot een faillissement. Een doorstart met twee bedrijven mislukte. Vandaag de dag staat op de zelfde plek een klein bedrijf met tien medewerkers.
Het bedrijf dat dertig jaar lang het bestaan van deze regio heeft meebepaald is niet meer.
A village flourishes again.
After a period of economic deterioration of more than a hundred years we see the period of ‘economic wonder’. This was enabled by the start of an expropriated and for those days leading ceramics concern in Germany. The area had obtained a new large employer who would determine developments in the decades to come: the Carstens Tönnieshof concern.
The increased demand for crockery in the years after WW II and the commercial skills of the proprietors of the concernhave led to a fast expansion of this newly founded ceramics concern “Majolicafabrik Tönnieshof”. Already in about 1950 this concern belonged to the four largest processing plants of fine China and earthenware in Germany.
In addition to this a subsidiary company was established at Freden and in 1953 a manufacturing licence for the small statues of ‘Goldscheider-Wien’ was taken over. There were agreements about advice and licensing with businesses in Chili, Argentina, Austria and Australia. At a surface of 15.000 m2 factory space there was a daily production of some 10.000 manufactured copies.
Wrong estimates and general pressure of costs led to a bankruptcy on 28th April 1977. A re-launch with two concerns failed. Nowadays there is a small firm at the same location with ten employees.
The concern that played a part in determining the existence of this region for thirty years is no longer there.
Vaas met vorm nr. 7908-15.
