Die dagen / Those days
Die dagen / Those days.
Deze vazen zijn in Duitsland gemaakt. In de jaren vijftig ontstond in Duitsland een snel ontwikkelende economie. Er werd geïnvesteerd in mensen en machines en er werden moderne productiestraten opgezet. Hierdoor konden grote series keramiek vervaardigd worden. Ook kregen ontwerpers ruimte om te experimenteren met verschillende glazuren, patronen en vormen.
These vases have been made in Germany. In the 50-s Germany’s economy was rapidly booming. Investments were made in people and machinery and modern production lines were set up. This is how large series of ceramics were manufactured. Besides, designers were enabled to experiment with different glazes, patterns and shapes.
De vazen werden gemaakt door vloeibare klei in een mal te gieten en dit te laten drogen tot het hard was. Na het drogen werd het glazuur opgebracht wat soms erg arbeidsintensief was. Vervolgens gingen de vazen de oven in. Tijdens dit proces werd het glazuur geactiveerd en ontstonden er prachtige kleurschakeringen, druppels en schuimende klodders. Hierdoor en ook omdat de vazen met de hand gedecoreerd werden kreeg elke vaas een uniek uiterlijk. De term ‘fat lava’ is ontstaan vanwege de gelijkenis met vulkanische lava en omdat het glazuur zo dik opgebracht werd.
The vases were made by pouring fluid clay into a mould and leaving this to dry until solid. After drying the glaze was applied, a process that was often time-consuming. Then the vases were put into the oven. During this process the glaze was activated. Beautiful colour variations, drops and foaming splotches arose. Because of this and also because the vases were decorated by hand each vase got a unique look. The phrase ‘fat lava’ is a result of the similarity with volcanic lava and also because the glaze was applied so thickly.
Aan de onderkant blijft altijd een ongeglazuurde rand zichtbaar. Bedrijven gebruikten verschillende kleisoorten, daarom kan de kleur van de klei helpen bij het identificeren van een vaas.
At the bottom we always see an unglazed edge. Concerns used different kinds of clay, that is why the colour of the clay can help to identify a vase.
Als een vorm populair bleek te zijn werd deze in productie gehouden en werd deze uitgevoerd in verschillende kleuren en decoren. Er zijn modellen bekend die in meer dan 200 variaties uitgevoerd zijn. De mogelijkheden leken eindeloos te zijn want nu komt men nog exemplaren tegen die voorheen onbekend waren.
Whenever a shape turned out to be popular, it would be kept in production and was executed in different colours and decorations. It is said there are models that have been executed in more than 200 varieties. Possibilities seemed endless for even now we come across copies that were unknown earlier.
At the bottom we always see an unglazed edge. Concerns used different kinds of clay, that is why the colour of the clay can help to identify a vase.
Als een vorm populair bleek te zijn werd deze in productie gehouden en werd deze uitgevoerd in verschillende kleuren en decoren. Er zijn modellen bekend die in meer dan 200 variaties uitgevoerd zijn. De mogelijkheden leken eindeloos te zijn want nu komt men nog exemplaren tegen die voorheen onbekend waren.
Whenever a shape turned out to be popular, it would be kept in production and was executed in different colours and decorations. It is said there are models that have been executed in more than 200 varieties. Possibilities seemed endless for even now we come across copies that were unknown earlier.
Op de onderkant is het vormnummer te lezen, opgelegd of ingegraveerd. Het eerste getal geeft de vorm aan van het model van de vaas. Het tweede getal is de hoogte in cm. Ook kan men nog aflezen de tekst ‘W-Germany’ en soms ook een logo. Op de vaas werd een sticker geplakt met de naam van de fabriek. De stickers zijn ook een belangrijk hulpmiddel bij de identificatie.
At the bottom the shape number can be read, either put on or engraved. The first number indicates the shape of the design of the vase. Besides the text ‘W-Germany’ can be read and sometimes also a logo. On the vase the name of the factory was labelled. The labels are also an important tool in the identification.
In oktober 1949 werd de GDR (DDR) opgericht. De nieuw gevormde regering verbood de porcelein- en keramiekbedrijven om hun produkten af te leveren met het merk 'Made in Germany'. Het werd vervangen door 'Made in GDR' (German Democratic Republic).
De West-Duitse keramiekfabrieken brachten op de onderkant van de vazen aan het merk Made in West Germany, West Germany of gewoon W.Germany. Dit is zo blijven bestaan tot 1990 toen de DDR ophield te bestaan en Duitsland weer één land werd. Sinds die tijd begonnen alle bestaande bedrijven de vazen te merken met Made in Germany of gewoon Germany.
The GDR (DDR) were founded in October 1949. The newly formed government prohibited china and ceramics concerns to deliver their products with the brand ‘Made in Germany’. This was replaced by ‘Made in GDR’ (German Democratic Republic).
West German ceramic factories applied the brand ‘Made in West Germany’ , ‘West Germany’ or simply ‘W. Germany’ . This remained until 1990 when the DDR ceased to exist and Germany was united.From that time all existing companies started to brand their vases with ‘Made in Germany’, or simply ‘Germany’.
In de hoogtijdagen waren de winkels in de grote Duitse steden gevuld met complete series van allerlei merken. Door de grote hoeveelheid keramiek die men nu tegenkomt in de rest van Europa en zelfs in de U.S., Canada en Australië is het duidelijk dat export op grote schaal plaats vond. Het ging dan meer om gangbare, minder extravagante ontwerpen.
In its heyday shops in the big German cities were filled with the complete series of all kinds of brands. The great amount of ceramics that we come across in the rest of Europe and even in the U.S.A., Canada and Australia, it is obvious that the amount of export was very large, in particular about common, less extravagant designs.
De vraag naar dit keramiek begon af te nemen halverwege de jaren zeventig en een aantal fabrieken sloot de deuren. Deze industrie kwakkelde nog een aantal jaren door en uiteindelijk door verminderde belangstelling, import van ander goedkoper keramiek en een algemene daling van de economie kwam er een eind aan deze gouden tijd.
There was less demand for this type of ceramics halfway through the 70-s, so a number of factories closed its doors. This industry was having problems for a number of years and ultimately due to deteriorating interest, import of different cheaper ceramics and a general fall of the economy, this golden era came to an end.
Gelukkig zijn er nu genoeg mensen die deze vazen weer zijn gaan waarderen en zelfs is er een groep fanatieke verzamelaars die zich heel erg verdiept in de geschiedenis van dit bijzondere keramiek.
Fortunately there are enough people now who have started to appreciate thes vases now. Even so there is a group of fanatic collectors who explore the history of these special ceramics.